Klasa izolacji
Z Encyklopedia pneumatyki
Klasa izolacji to zdefiniowane przez IEC oznaczenie użytych w urządzeniu materiałów izolacyjnych określające jego maksymalną temperaturę pracy.
Każda klasa opisana jest literą, która odpowiada temperaturze stanowiącej górną granicę dla każdej klasy izolacji. Jeżeli ta górna granica zostanie przekroczona o 10°C to okres eksploatacyjny izolacji zostanie skrócony o połowę.
Klasa izolacji | A = 105°C | B = 130°C | F = 155°C | H = 180°C | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Temperatura otoczenia | 40°C | 40°C | 40°C | 40°C | |||||
Przyrost temperatury | 60°C | 80°C | 105°C | 125°C | |||||
Odchylenie termiczne | 10 | 10 | 10 | 15 | |||||
Maksymalna temperatura końcowa | 105°C | 130°C | 155°C | 180°C | Przykładowe materiały | Materiały organiczne jak bawełna, jedwab, papier, niektóre włókna syntetyczne. | Nieorganiczne materiały jak mika, azbest, włókna szklane, lub inne o użytecznej żywotności w tej temperaturze. | Materiały z klasy B ze spoiwami stabilnymi w wysokich temperaturach. | Elastomery silikonowe oraz nieorganiczne materiały z klasy B o wysokotemperaturowych spoiwach. |