Prawo ohma dla prądu zmiennego
Prąd zmienny przechodzący przez cewkę powoduje strumień magnetyczny. Strumień ten zmienia swoją wartość i kierunek w taki sam sposób jak prąd. Zmiana strumienia powoduje powstawanie w cewce SEM (siły elektromotorycznej) zgodnie z zasadami indukcji. SEM ma kierunek przeciwny do napięcia biegunowego. To zjawisko nazywane jest samoindukcją. Samoindukcja w urządzeniu zasilanym prądem zmiennym częściowo powoduje przesunięcie faz między natężeniem i napięciem, a częściowo indukcyjny spadek napięcia. Opór elektryczny w przypadku prądu zmiennego staje się wyraźnie większy niż obliczony lub zmierzony w przypadku prądu stałego. Przesunięcie faz między natężeniem i napięciem obrazuje kąt p. Opór indukcyjny (opór bierny) oznaczony jest przez X, opór czynny przez R. Impedancja w urządzeniu lub przewodniku oznaczona jest przez Z. Impedancja opisana jest następującą zależnością:
$ Z = {\sqrt{(R^2 + X^2)}} $
- $ Z $ - impendancja ($ \Omega $)
- $ R $ - opór ($ \Omega $)
- $ X $ - reaktancja ($ \Omega $)
Prawo Ohma dla prądu zmiennego wygląda następująco:
$ U = I \times Z $
- $ U $ - napięcie ($ V $)
- $ I $ - natężenie ($ A $)
- $ Z $ - impendancja ($ \Omega $)
Bibliografia
- Atlas Copco: Technika sprężonego powietrza - poradnik. Atlas Copco Airpower NV. ISBN 9789081535809.