Wersja z 10:51, 24 mar 2014

Budowa elementu sprężającego w bezolejowej sprężarce śrubowej. Wirniki męski i żeński są umieszczone w łożyskach w obudowie wirników, która jest chłodzona wodą. Wirnik przedni z czterema krzywkami jest to wirnik męski, który jest podłączony do skrzyni przekładniowej. Wirnik tylny z sześcioma krzywkami jest to wirnik żeński, który jest utrzymywany przez zsynchronizowane przekładnie obracające się w lewo.

Pierwsze sprężarki śrubowe miały symetryczne profile i nie wykorzystywały płynów w komorze sprężania. Są to tak zwane bezolejowe lub suche sprężarki śrubowe. Pod koniec lat sześćdziesiątych wprowadzono do użytku bezolejową sprężarkę o dużej prędkości obrotowej z asymetrycznym profilem śrubowym.

Schemat działania bezolejowego kompresora śrubowego.

Nowy profil wirnika znacznie poprawił wydajność ze względu na znaczne zmniejszenie nieszczelności wewnętrznych. Zewnętrzna zębatka jest używana w suchych sprężarkach śrubowych do synchronizacji obracających się w przeciwnych kierunkach wirników. Ponieważ wirniki nigdy nie stykają się ze sobą ani z obudową sprężarki nie jest wymagane szczególne smarowanie w komorze sprężania. W konsekwencji sprężone powietrze jest całkowicie pozbawione domieszek oleju.

Wirniki i obudowa wykonane są bardzo precyzyjnie w celu zminimalizowania nieszczelności między stroną ciśnieniową i wlotem. Zintegrowany stosunek ciśnień jest ograniczony poprzez różnicę temperatur między wlotem i wylotem. Oto dlaczego bezolejowe sprężarki śrubowe konstruowane są często jako sprężarki kilkustopniowe.