Wersja z 11:25, 31 mar 2014

Urządzenie sprężające powietrze, w którym ciśnienie pracy z reguły nie przekracza 1 bar. Wykorzystywane jest głównie w układach do transportu materiałów sypkich (np. zboża w elewatorach), napowietrzania ścieków w oczyszczalniach, chłodzenia, a także wytwarzania niewielkiej próżni. Dmuchawa nie jest sprężarką wyporową ponieważ pracuje bez sprężania wewnętrznego. Gdy komora sprężania natrafi na otwór wylotowy sprężone powietrze wpływa tam od strony ciśnieniowej. Po raz pierwszy ma tutaj miejsce sprężanie gdy objętość komory sprężania zmniejsza się przy nieprzerwanej rotacji. Tak więc sprężanie ma miejsce przy pełnym przeciwciśnieniu czego wynikiem jest mała wydajność i wysoki poziom hałasu.

Zasada działania dmuchawy.

Dwa symetryczne wirniki pracują w obudowie o płaskich zakończeniach i cylindrycznym przekroju. Wirniki są zsynchronizowane przy pomocy przekładni zębatej. Dmuchawy są zwykle chłodzone powietrzem i bezolejowe. Niska wydajność ogranicza użycie dmuchaw do zastosowań niskociśnieniowych i sprężania jednostopniowego nawet jeżeli dostępne są wersje dwu - lub trójstopniowe. Dmuchawy mają często zastosowanie jako pompy próżniowe oraz przy transporcie pneumatycznym.

Bibliografia

• Atlas Copco: Technika sprężonego powietrza - poradnik. Atlas Copco Airpower NV. ISBN 9789081535809.